Van Gouda naar Nederweert (Limburg) 

ca. 200 km.

Verslag van 13 juli tot en met 31 juli

Wat een afscheid zondag 13 juli: familie, vrienden en kennissen kwamen ons uitzwaaien. Het was gewoon geweldig! West-ZuidWest zong shanty's en ik zag m'n zus huilen, de kinderen lachen en eindelijk… ging de sluis open. Nog drie keer de peddels omhoog als laatste groet, Paul blies z'n toeter. En daar gingen we, begeleid door een paar kanovaarders en met tranen in onze ogen richting Middelandse Ze

Dag allemaal, tot over een jaar!

Onderweg naar Schoonhoven kwamen we allerlei bekenden tegen die ons onderweg nog een behouden vaart wensten.Bij Haastrecht namen we afscheid van Henk, Leny en Grijp en toen waren we echt met z'n tweeën.

Het begon gelijk goed met overdragen: de bootswagen had een lekke band, maar dat was snel gerepareerd.

In Schoonhoven moesten we ook overdragen: van 't eind van de Vlist naar  't veerpont. Midden in Schoonhoven liepen de wieltjes van de bootswagen af…. We stonden midden op een bruggetje. Geen auto kon er meer langs!

Gelukkig was er een aardige, sterke meneer die hielp de kano op te tillen., zodat het bootswagentje met stevig aangedraaide wielen er weer onder konden schuiven.

Maar we kwamen heelhuids op de camping aan.

Tot het Wilhelminakanaal zouden we nog geen paar moeilijke overdraagpunten krijgen, maar dat wisten we. Bij Groot-Ammers hadden we de situatie in april al bekeken. "Makkie" vonden we. "Bij deze kade kunnen we er heel makkelijk uit!" Alleen waren we vergeten dat de Lek een getijdenrivier is. Toen wij er met de kano kwamen was het laag water en de kade dus metershoog boven ons! Met een behulpzame visser kregen we alles op de kade.

In Ottoland, de tweede stop, moesten we onder een aantal zeer lage bruggetjes door, maar het ging nèt!

Studie in het biermuseum 
De Koningshoeve bij Tilburg. 
Deze foto had wat meer helderheid nodig

We hielden twee dagen pauze, want we waren bekaf van alle commotie rond ons vertrek. In Gorinchem lieten we ons met het pont de Merwede overzetten, want de grote schepen voeren in file heen en weer , naar Sleeuwijk. Het viel heel erg mee om aan de linkerkant naar de Biesbosch te varen. Het is er mooi, maar druk!! Heel veel mensen reageerden op de tekst op de boot: "Vaarwel, wìj varen wèl". En als we dan zeiden dat we een jaar wegbleven en naar de Middellandse Zee gingen, dan keken ze eerst ongelovig, maar daarna waren ze verbaasd en wensten ons een behouden vaart.

Langs het Wilhelminakanaal

Na de Biesbosch de Beneden-Merwede over, met zo'n stevige westenwind dat we vanzelf het Amersgat ingeblazen werden en het Wilhelminakanaal in. Wat is het daar mooi!!!

 Soms voeren grote schepen ons voorbij en dan deinden wij op de golven heen en weer. De golven leken in het smalle kanaal wel eindeloost terug te komen! Nu na zo'n 17 dagen zijn we helemaal gewend aan 't buiten zijn. We genieten volop. Want iedere minuut zien we iets anders! En iedere peddelslag brengt ons dichter bij de Middellandse Zee.

 Tot de volgende keer!

 Liefs van Paul en Marianne        [ Omhoog ]