Van Berry-a-Bac naar Attigny-le-Grand, 

166,6 km

Verslag 28 september 2003

Op het moment dat we uit Berry-a-Bac vertrokken kwam de sluismeester ons vertellen dat we van z'n chef niet door de sluizen mochten vanwege de lage waterstand. Nou ja, dan maar aan de wandel met de kano! De Fransen laten ook iedere dag hun poedel uit. Het landschap was prachtig: golvende, geoogste korenvelden, kleine stadjes met pastelkleurige huizen en de zon of zoals Paul tegen een sluismeester zei: "soleil d'rbij" op z'n plat amsterdams. Hij lachte vriendelijk maar begreep er niets van!

Workshop in het Campagne museum. We bestudeerden Sec, Brut en Rosé.

Na 6km lag er een engels schip "Sassi" klaar om te vertrekken en het echtpaar Bob en Christine nodigden ons uit om mee te varen. Zo kwamen we heel snel door de sluizentrap heen voorbij Reims en kampeerden in Sillery om de volgende dag weer een nieuw luchtbed te kopen. De tweede was te hard opgepompt en knalde letterlijk uit elkaar! In Reims hebben we heel cultureel gedaan: mooie gebouwen bekeken, de kathedraal bezocht en een tochtje gemaakt in de kelder van een champagnemakerij / -proeverij! We gingen daar met een 4 persoons treintje (net als carnaval festival in de efteling) door de 10m diepe gangen. Voor ons zat een japans echtpaar constant foto's te maken. Wij dus ook met onze nieuwe camera!In Chalon-s-champagne ontmoetten we een gezelschap van +/- 50 nederlanders die met de ANWB een wijnreis aan het maken waren. We mochten meeproeven, zingen en Paul kon z'n hart ophalen en accordeon spelen.

Tunnel van Mont de Billy (2300 m) 

Eigenlijk mochten we er niet door. "Eigenlijk" is een veelgebruikt woord geworden.

Alles ging voorspoedig, ook de sluizen! Ik vond het in het begin doodeng waneer Paul in de sluis de blauwe stang omhoog duwde want dan hing de kano zo scheef! dan gilde ik: " mort et feu!" (we zijn tenslotte en France, niet waar) maar alles went. We hadden ook in de gaten dat de camera's voor en na de sluizen heel goed werkten wanneer we 20 sec onze peddels voor de camera hielden, maar volgens de sluismuts in St.-Dizier dat op het volgende stuk tot Chaumont niet nodig en daarna begonnen dus de problemen! We voeren een sluis in en inderdaad hij schutte ons en we voeren er weer uit zonder 20sec te wachten voor de camera. Zo passeerden wij ook lage bruggen, die moeiteloos na het draaien aan de stok voor ons omhoog gingen, aar bij de 8e sluis moesten we eruit, terug en het licht ging op rood. Een ietwat boze sluiswachter kwam ons vertellen dat we alles ontregeld hadden. De sluizen bleven open staan en de bruggen omhoog! Absoluut verboden voor ons om zonder "Permit" door de sluizen te gaan of dat de bruggen omhoog wilden gaan voor ons. De sluiswachters hadden op hun brommertjes alle sluizen achter ons weer handmatig in werking moeten stellen. Geen enkele blijk van bewondering voor onze megaprestatie! De bruggen waren heel lang open waardoor er heel wat files waren! Ik kreeg er de slappe lach van, zag al die franse auto's wachten (en dat tussen 12 en 14u, wanneer heel Frankrijk pauze heeft, zelfs de honden blaffen niet!) maar we voelden ons toch wel schuldig.

Bord zagen we later pas toen de tent er al stond

We besloten de Marne op te varen, wel tegen de stroom in, maar dat viel wel mee totdat.... er een stuw was of het water zo laag stond dat we moesten lopen. Het was er prachtig, op de Marne, en we konden overal de bodem zien. Maar kwam de bodem te dichtbij dan moesten we de kano voorzichtig over de keitjes schuiven. Na 1 dag proberen gaven we 't op en besloten terug te gaan naar het kanaal. Wanneer er 2km tussen de sluizen zit varen we, en anders lopen we, want 4 uur doen over 2km in de Marne zagen we toch niet echt zitten! Maar 't zat ons weer mee, een jong echtpaar op een omgebouwde vissersboot van Yerseke was bereid ons een paar sluizen verder te helpen door wat langzamer te varen (+/- 6 km/u) zodat we met hem konden schutten. En daarna zien we wel weer. We proberen in Chaumont een vergunning (permit) te krijgen om de sluizentrappen en de tunnel te bevaren en lukt dat niet dan laten we de kano wat vaker uit het water of proberen we met een schip mee te liften.

Liefs Paul en Marianne. [ Omhoog ]