Marseillan
Verslag 5 maart 2004
Heerlijk
zo’n Libelle-dag! (Libelles meegenomen vanuit NL tijdens de kerst) Af en toe
maken we voorbereidingen voor onze terugtocht maar het zal wel weer op de
laatste dagen aankomen om alles in orde te krijgen want de zon schijnt, de
terrasjes zitten vol met vrolijke mensen en in het huis is het kouder dan buiten!
In bikini op ons dakterras is het heerlijk! En welke idioten willen dan toch
weer gaan peddelen in Midden-Frankrijk waar nog volop sneeuw ligt? Ja, precies!
Bloemenpracht
in Marseillan. De hele winter door
Maar
we hebben er weer veel zin in! ’t Zal wel koud zijn de eerste nachten, maar
ach, we gaan de zomer tegemoet! En we verlangen weer naar die bijzondere
momenten: na een dag varen kamperen in het wild, tentje bouwen, eten koken,
afwassen, spelletje patience onder een lantaarnpaal of in een cafeetje en dan
nog even napraten: ik al warm in de slaapzak, Paul op z’n zitmatje in de
voortent, kaarsje, wijntje en maar praten! Dan slapen, opstaan in de kou,
ontbijten…. Ik doe dat lopend, want anders ben ik zo stijf…. Inpakken en
weer verder varen….. en de meest mooie dingen zien!
Gelukkig hebben we niet zo’n haastige drang als op onze heenreis, want toen moesten we voor 1 december een winteronderkomen bereiken ivm het winterweer. Nu kunnen we op ons gemak terugvaren want we hebben alle tijd. Het Rhone-Rijnkanaal zal niet gemakkelijk zijn (230km, 114 sluizen) en we hopen dat de VNF (franse Rijkswaterstaat) ons vergeten is, anders wordt het heel veel overdragen! We denken, hopen verwachten er 1 maand over te doen, maar dan… Op de Rijn, stroomafwaarts, nou dan glijden we zo Holland binnen. Er zijn wel wat gevaarlijke punten in de Rijn: het Bingerloch bijv. met enge stroomversnellingen, maar we bekijken iedere situatie van tevoren en laten ons goed informeren door mensen van de talloze roei- en zeilverenigingen langs de Rijn, waar we ook ons kamp opslaan. De contacten zijn al gelegd!
We vinden het niet erg om ons winterverblijf te verlaten. Het was heerlijk om jullie (de kinderen en aanhang) allemaal te zien, heerlijk om 4 maanden lang alleen maar niets te hoeven doen! Behalve dan de was want er is geen wasmachine en geen wasserette in de buurt… wel in Marseillan plage, maar wie gaat er nou 6km lopen met z’n wasgoed!? Tineke wilde ook wel wassen maar we hebben zo weinig kleding mee… dus… wie loopt er nou met een onsje wasgoed over straat? Net zo snel even zelf gewassen!
Paul
en Tineke gaan zeilen. We zijn immers lid van de watersportverenigng in
Marseillan
Ondertussen
gaat ons leven een bijzondere kant op, we ontdekken onvermoede (?) kanten van
elkaar, praten veel (er is geen tv) en we zijn helemaal uitgerust om te
vertrekken van hier, om onze queeste af te maken, want dat is het uiteindelijk
wel geworden: een zoektocht naar… geef het maar een naam. We zijn er nog niet,
maar wel dichtbij, hoop ik! Wat ik ot nu toe geleerd heb van deze queeste is:
Heb geen haast, alles komt op tijd! Misschien niet in onze tijd, maar was er een
probleem dan was er een oplossing en was er geen oplossing… dan was er ook
geen probleem!! Zo simpel is het natuurlijk niet maar wel fijn om over na te
denken.
De
laatste zaterdag in ons huis! Dan nog even schoonmaken, de laatste was doen (op
de hand ivm het ontbreken van het elektrische gedeelte) voorraad eten inslaan,
spullen pakken… doen de lantaarns het nog? En het kooktoestel? Zijn alle
waterkaarten intact? Wat doen we met de “kerstboom”? want die staat nog: een
afgebroken supertak van een boom waar ik de naam niet van weet maar die lijkt op
een grote broccoli! Spannend is 7! 13 maart vertrekken we! Bevriende
nederlanders, Ad en Tineke, die hier overwinteren op hun schip “Libra”
brengen ons naar St. Jean de Loigne aan het begin van het Rhone-Rijnkanaal. Zij
moeten wat zaken regelen in Nederland en ze gaan met hun camper en ze rijden dus
bijna langs ons beginpunt. De kano kan op het dak.
We
moesten alleen nog een stuk schuimrubber kopen ter bescherming van het dak van
de camper! Tja,
en dat was alleen in Bezier te verkrijgen! Uur heen met de bus en dan sjouwen
met ene stuk schuimrubber van 1,50x1,50m en weer terug. Zie ze gaan: de
waterzigeuners!! Maar gelukkig was er een aardige franse meneer, Thierry, die
hier een heel leuk winkeltje in de straat heeft, die spontaan aanbood om het
voor ons op te halen! Een bijzonder figuur: ik schat hem ca 40 jaar, lang zwart
krulletjeshaar, hij kijkt scheel, lacht veel en heeft voor iedereen ene
vriendelijk woord. En iedere week is z’n etalage weer anders ingericht! ’t
Is een soort winkel van Sinkel! En voor wie dit niet kent het volgende liedje:
In de Winkel van Sinkel
Is alles te koop
Hoeden en petten
En damescorsetten
Drop om te snoepen
En pillen om te poepen
En
we verlangen er weer naar om te varen. Alhoewel… eerst ene kanaal… 230km en
114 sluizen, waarvan er maar 30 automatisch zijn! En nog ene aantal tunnels waar
wij niet doorheen mogen! En in Midden-Frankrijk ligt nog sneeuw terwijl wij hier,
in Marseillan, al in zwembroek en bikini in de zon hebben gelegen! Maar het
avontuur trekt en we willen weer genieten van al het moois dat we ondereg zien.
Heerlijk idee: ’s morgens niet weten waar je ’s avonds slaapt! En hoelang we ergens blijven hangt af van het weer: regen, geen vaardag… dan is er altijd wel een museum inde buurt of een cafe! Tegenwind… idem dito!
Bedankt voor alle smsjes en de brieven!
TOT SNEL!!!
Liefs
Paul en Marianne